The Great Among Martyrs, Saint
Procopius (303 AD)
Feast Day: 8 July (Western Calendar) – 21 July (Eastern Calendar)
It is believed that St Procopius was born in Jerusalem from a Christian father and a pagan mother. Since his father died, he was raised by his mother according to Roman paganism. His name was originally Nianis. At that time, Emperor Theoklisianos got to know Nianis and added him to his army. And when the emperor started persecuting Christians, he appointed Nianis to head a platoon of his soldiers and sent him on a mission to get rid of the Christians in Alexandria. On his way there, Nianis had an experience similar to that of Saul of Tarsus, who became Saint Paul, on his way to Damascus. Before dawn, a strong earthquake happened and Jesus Christ appeared to him. Jesus said to him: “Nianis, where are you heading and why are you enraged?” Nianis was shaken and replied: “Who are you lord? I don’t recognize you.” Then a very bright cross appeared in the sky and a voice came from it saying: “I am Jesus, the crucified Son of God.” And the Lord Jesus added: “With this sign that you see, you will overcome your enemies, and my peace be with you.” This event changed Nianis. Instead of obeying the emperor in getting rid of the Christians, he directed his soldiers against the tribes who used to invade Jerusalem and attack the women. It is believed that Nianis overpowered them exceedingly. He entered Jerusalem and told his mother about becoming Christian. At the time, his mother was a ferocious pagan, so she told on him. When he was taken to court, he surrendered his sword asserting that he is only a soldier of Jesus the King. He was tortured and put in prison. The Lord Jesus appeared to him a second time and gave him a new name, Procopius. He then made known to Procopius a group of twelve women, who were servants of Christ. These women where arrested in prison and were tortured. After Procopius’s mother converted and was baptized, she joined this group of women, and they were all crowned with martyrdom. After Procopius had undergone several tortures, he was beheaded in Caesarea of Palestine.
أيقونة القديس بروكوبيوس على جدار الكنيسة القديمة في دير القديس بروكوبيوس في جبل آثوس
طروبارية القديس بروكوبيوس
القديس العظيم في الشهداء، بروكوبيوس (٣٠٣م)
يوم عيد القديس: ٨ تموزغربي – ٢١ تموز شرقي
يُعتقد أن القديس بروكوبيوس ولد في القدس من أب مسيحي وأم وثنية. منذ وفاة والده، قامت والدته بتربيته وفقًا للوثنية الرومانية. كان اسمه في الأصل نيانيس. في ذلك الوقت، تعرف الإمبراطور ذيوكليسيانوس على نيانيس وأضافه إلى جيشه. وعندما بدأ الإمبراطور في اضطهاد المسيحيين، عيّن نيانيس على رأس مفزرة من جنوده وأرسله في مهمة للتخلص من المسيحيين في الإسكندرية. في طريقه إلى هناك، كان لنيانيس تجربة مماثلة لتجربة شاول الطرسوسي، الذي أصبح القديس بولس، في طريقه إلى دمشق. قبل الفجر حدث زلزال قوي وظهر له يسوع المسيح. قال له يسوع: “يا نيانيس، إلى أين ذاهب و علامى أنت ثائر؟” اهتز نيانيس وأجاب: “من أنت يا سيد؟ لا يمكنني أن أتبينك.” ثم ظهر صليب شديد اللمعان في السماء وخرج منه صوت يقول: “أنا يسوع ابن الله المصلوب”. وأضاف الرب يسوع: “بهذه العلامة التي تراها، ستهزم أعداءك، وسلامي معك.” غير هذا الحدث نيانيس. فبدلاً من طاعة الإمبراطور في التخلص من المسيحيين، وجه جنوده ضد القبائل التي كانت تغزو القدس وتهاجم النساء. يُعتقد أن نيانيس تغلب عليهم بقوة. دخل القدس وأخبر والدته عن أنه أصبح مسيحياً. في ذلك الوقت، كانت والدته وثنية شرسة، فوشت به. عندما تم تقديمه إلى المحكمة، سلم سيفه مؤكداً أنه فقط جندي ليسوع الملك. تم تعذيبه ووضعه في السجن. ظهر له الرب يسوع للمرة الثانية وأعطاه اسمًا جديدًا ، بروكوبيوس. ثم كشف لبروكوبيوس مجموعة من اثنتي عشرة من النساء، هن يخدمن المسيح. تم القبض على هؤلاء النساء و سجنن وتعرضن للتعذيب. بعد أن اهتدت والدة بروكوبيوس للمسيحية و اعتمدت، انضمت إلى هذه المجموعة من النساء، وتوجن جميعهن بالشهادة. بعد أن خضع بروكوبيوس للعديد من التعذيب، تم قطع رأسه في قيصرية في فلسطين.
Ο Μέγας Μεταξύ των Μαρτύρων, Άγιος Προκόπιος (303 μ.Χ.)
Ημέρα της γιορτής: 8 Ιουλίου (Δυτικό Ημερολόγιο) – 21 Ιουλίου (Ανατολικό Ημερολόγιο)
Εικάζεται ότι ο Άγιος Προκόπιος γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ από χριστιανό πατέρα και ειδωλολάτρισσα μητέρα. Από τότε που πέθανε ο πατέρας του, τον μεγάλωσε η μητέρα του σύμφωνα με τις αρχές του ρωμαϊκού παγανισμού. Το όνομά του ήταν αρχικά Νιανίας. Εκείνη την εποχή, ο αυτοκράτορας Θεοκλισιανός, αφού γνώρισε τον Νιανία τον κατέταξε στο στράτευμά του. Αργότερα, όταν ο αυτοκράτορας άρχισε τους διωγμούς στους Χριστιανούς, διόρισε τον Νιάνια Διμοιρίτη και τον απέστειλε μαζί με τη διμοιρία του να διώξει τους Χριστιανούς της Αλεξάνδρειας.
Καθ’ οδόν για την πόλη της Αλεξάνδρειας, ο Νιανίας είχε μια εμπειρία παρόμοια με εκείνη του Σαούλ εκ Ταρσού, που αργότερα ονομάστηκε Παύλος.
Πριν από την αυγή, ένας ισχυρός σεισμός συνέβη και του εμφανίστηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ο Κύριος του είπε Ο Ιησούς του είπε: «Νιανία, πού πηγαίνεις και γιατί εξοργίζεσαι;» Ο Νιανής κούνησε αρνητικά το κεφάλι του και απάντησε: «Ποιος είσαι Κύριοε; Δεν σε γνωρίζω». Τότε εμφανίστηκε ένας πολύ φωτεινός σταυρός στον ουρανό και μια φωνή εξήλθεε από αυτόν που έλεγε: «Είμαι ο Ιησούς, ο Εσταυρωμένος Υιός του Θεού». Και ο Κύριος Ιησούς πρόσθεσε: «Με αυτό το σημάδι που βλέπετε, θα ξεπεράσετε τους εχθρούς σας, και η ειρήνη μου θα είναι μαζί σας».
Αυτό το γεγονός άλλαξε εσωτερικά τον Νιανία. Αντί τώρα να υπακούει στον αυτοκράτορα και να διώκει τους Χριστιανούς, κατευθύνθηκε με τους στρατιώτες του εναντίον των φυλών που συνήθιζαν να εισβάλλουν στην Ιερουσαλήμ και να επιτίθενται στις γυναίκες. Εικάζεται ότι ο Νιανίας τους κατανίκησε. Μπήκε στην Ιερουσαλήμ και ανακοίνωσε στη μητέρα του, την απόφασή του να γίνει Χριστιανός. Εκείνη την περίοδο όμως, η μητέρα του ήταν μια φανατική ειδωλολάτρισσα, οπότε δε δέχτηκε την απόφασή του. Όταν μεταφέρθηκε στο δικαστήριο, παρέδωσε το σπαθί του, ισχυριζόμενος ότι είναι μόνο στρατιώτης του Βασιλέα Ιησού. Βασανίστηκε και φυλακίστηκε. Ο Κύριος Ιησούς Χτιστός του εμφανίστηκε για δεύτερη φορά και του έδωσε νέο όνομα, τον κάλεσε Προκόπιο. Έπειτα φανέρωσε στον Προκόπιο μια ομάδα δώδεκα γυναικών, που ήταν πιστές Χριστιανές. Αυτές οι γυναίκες αργότερα συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και οδηγήθηκαν στην φυλακή.
Αφότου η μητέρα του Προκόπιου μεταστράφηκε και βαφτίστηκε, έγινε μέλος αυτής της ομάδας των δώδεκα γυναικών και στέφθηκαν όλες μαζί το στέφανον του μαρτυρίου.
Έπειτα ο Προκόπιος, αφού υπέστη πολλά βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκε στην Καισάρεια της Παλαιστίνης.